بسم الله الرحمن الرحیم
ما مأمور به انتظاریم؛ انتظار یعنی چه؟ انتظار به معنای مترصّد بودن است. در ادبیّات نظامی یک چیزی داریم به نام «آماده‌باش»؛ انتظار یعنی «آماده‌باش»! باید «آماده‌باش» باشیم. انسان مؤمن و منتظر، آن‌کسی است که در حال «آماده‌باش» است. اگر امام شما که مأمورِ به ایجاد عدالت و استقرار عدالت در کلّ جهان است، امروز ظهور بکند، باید من و شما آماده باشیم. این «آماده‌باش» خیلی مهم است؛ انتظار به این معنا است. انتظار به معنای بی‌‌صبری کردن و پا به زمین کوبیدن و چرا دیر شد و چرا نشد و مانند اینها نیست، انتظار یعنی باید دائم در حال «آماده‌باش» باشید.
این انتظار، مستلزم صلاح و عمل است؛ باید خودمان را اصلاح کنیم، باید اهل عمل به آن چیزی باشیم که دل آن بزرگوار را شاد میکند. اگر بخواهیم این‌جور عمل بکنیم و این صلاح و اصلاح را برای خودمان فراهم بکنیم، طبعاً نمیتوانیم به عمل فردی اکتفا کنیم. در محیط جامعه، در محیط کشور، در محیط جهانی هم وظایفی هست که باید انجام بدهیم؛ این وظایف چه هستند؟ این همان چیزی است که نیاز دارد به بصیرت، نیاز دارد به معرفت، نیاز دارد به نگرش جهانی، نیاز دارد به روشن‌بینی؛ این آن چیزی است که شما جوان عزیز فعّالِ امروز به آن موظّفید.
بیانات در دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (علیه‌السلام)
غریبانه نوشت:
کوچه هامان رنگ انتظار...(نه آقا دروغ می گوییم)
کوچه هامان رنگ و بوی آمدنت ( نه آقا دروغ می گوییم)
کل شهر چرخیدیم ریسه بندان و چراغان بود ... چه خبر بود همه جا بوی انتخابات شربت و شیرینی بود برای تبلیغات...
کاش قدری برای آقا تبلیغ می کردیم کاش قدری شعار هایمان بوی انتظار می داد کاش قدری اخلاقمان بوی انتظار می داد کاش قدری....
بغض گرفته این دلم
.
.
.
همه جا بوی غربت است
جشن گرفتند برای آقا جشن گرفتند اما چه جشنی کاش قدری در مورد آقا بود، کاش کمی هم مربوط به امام زمان علیه السلام بود....وارد حسینیه شدیم وااای به حال ما کاش لااقل حرمت حسینیه را .... جشن آقا بود اما چه جشنی.....وای به حال ما...
وای به حال ما
خوابیم ....خوابیم به خدا
نفهمیدیم ماه شعبان را.....
وای به حال ما پسر فاطمه را گم کردیم.....
وای به حال ما پسر فاطمه را گم کردیم....
اگر حالمان خراب بود ببخشید که حالتان را هم خراب کردیم....
