به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟!؟

بسم الله الرحمن الرحیم

فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ .آیه 17 سوره مبارکه سجده

هیچ کس نمی‏ داند چه پاداش هاى مهمى که مایه روشنى چشم هاست براى آن ها نهفته شده، این پاداش کارهائى است که انجام می دادند.

در حدیثى از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم : ما من حسنة الا و لها ثواب مبین فى القرآن ، الا صلوة اللیل ، فان الله عز اسمه لم یبین ثوابها لعظم خطرها، قال : فلا تعلم نفس ما اخفى لهم من قرة اعین : هیچ عمل نیکى نیست مگر اینکه ثواب روشنى در قرآن براى آن بیان شده مگر نماز شب که خداوند بزرگ ثواب آن را روشن نساخته به خاطر اهمیت آن ، لذا فرموده است : هیچکس نمیداند چه ثوابهائى که مایه روشنائى چشمان است براى آن ها نهفته شده است.

 

نمازم رو خواندم، حواسم هزار راه رفت، خواندم، حواسم نبود در محضر چه کسی ام....

17رکعت شبانه روز نماز می خوانم به چه کسالت و سستی حواسمون نیست...

یه وقتی یه تلنگری نیاز داریم بازهم فراموش میکنیم.تو این روزمرگی ها گم کردیم خودمون رو و باز حواسمون نیست که مسافریم.

یه در گرانبهایی که ارزشش اونقدریه که ما نمی تونیم درکش کنیم و خدای بزرگ هم بهمون نگفته اون نماز شبه.

قدری با پروردگار درد و دل کنیم نیمه های شب، قدری نه برای ثوابش نه از ترس عذابش به خاطر او، فقط و فقط برای خدا بخوانیم.

 

 

خدایا

می شود، این دلهایمان دیگر...

سند بخورد شش دانگ، به نام خودت؟

ارحم من راس ماله الرجاء و سلاحه البکاء: ترحم کن بر کسی که سرمایه اش امید به توست و اسلحه اش گریه است...

 و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین

نگاه عامیانه به انتظارفرج

بسم الله الرحمن الرحیم

نگاه عامیانه به انتظارفرج موجب تأخیرفرج می‌شود

حجه السلام پناهیان:

نگاه عامیانه به موضوع «منجی» به دلیل ابهامات و نادانسته‌های فراوانی که در مورد آن وجود دارد، جزء رایج‌ترین مسائل همۀ ملت‌های معتقد به ظهور منجی به حساب می‌آید. اگرچه این نگاه عامیانه، در میان پیروان دیگر ادیان و مذاهب بیشتر است، ولی رواج اندک آن هم در میان مردم ما زیاد است؛ و نه تنها قابل تحمل نیست بلکه می‌تواند به موضوع انتظار و مهدویت لطمه‌های جدی وارد نماید.

نمونه‌هایی از نگاه_عامیانه به منجی

نگاه عامیانه به منجی، در همۀ ادیان عالم وجود دارد؛ تصور کسی که سوار بر مرکب خواهد آمد و دنیا را تنها با «اعجاز» دستانش متحوّل می‌کند و لابد بی‌نیاز به همراهی مردم و هوشیاری آنها، زمین و زمان را زیر و رو کرده و بی‌اعتنا به سنت‌های الهی و همۀ آنچه در طبیعت حیات بشر است، سعادت را برای انسان به ارمغان می‌آورد.

 همچنین این یک نگاه عامیانه است که «ما منتظر منجی باشیم، امّا مقدماتی را برای آن لازم ندانیم». این یک نگاه عامیانه است که «درکی از ساز و کار نجات‌بخشِ منجی نداشته باشیم.» این یک نگاه عامیانه است که «چگونگی تداوم حاکمیت منجی و رموز بقای آن را ندانیم.» و موارد دیگری که ندانستن هر یک از آنها ما را به نگاه عامیانه نزدیک می‌کند. کمترین زیان این نگاه این است که تکلیف ما را برای یاری او و مقدمه‌سازی برای قیام او معلوم نمی‌کند.

در مجموعۀ منتظران، کم نیستند کسانی که درایت لازم را نسبت به منجی ندارند. همین مسأله موجب اشتباهات فراوانی در عملکرد امروزین آنها به عنوان منتظر می‌شود. طبیعتاً این اشتباهات، نه تنها فرج را جلو نمی‌اندازد و انتظار را ثمربخش نمی‌سازد، بلکه چه بسا موجب عقب افتادن فرج هم بشود.

انسان دردمند و رنج‌کشیده‌ای که همۀ راه‌های نجات را بسته می‌بیند و توانایی حل مشکلات خود را ندارد، چاره‌ای ندارد جز آن‌که دل به روزنه‌هایی ببندد که بتوانند او را به منجی امیدوار کنند و مانند غریقی به هر احتمالی برای نجات چنگ بزند. طبیعی است در چنین فضایی، بازار سطحی‌نگری‌ها و گمانه‌زنی‌های عوامانه هم گرم می‌شود.

منبع:++