بسم الله الرحمن الرحیم
دلتنگی غروب همه جمعه های من
کی می رسد به صحن حضورت صدای من؟!
دیگر دلم برای شما پر نمی زند
برگرد و بال تازه بیاور برای من
عمری اگر که می گذرد دل خوشم به این
نزدیک تر شده است به تو لحظه های من
غیر از ضرر برای تو چیزی نداشتم
حتی نیامدست به کارت دعای من
اشکت اگر به نامۀ اعمال من نبود
بخشش نبود شامل یا ربنای من
یک روز، محض خاطر این چند قطره اشک
وا می شود به خیمۀ سبز تو پای من
یک شب میان سینه زدن ها و گریه ها
مُهری بزن به نامۀ کرب و بلای من
بسم الله الرحمن الرحیم
پگـآهے ؛
یـک مـیـوه ممنوعهـ ، با طعمـ ِ دل فریـب ِ ” دلت باید پـآک بـآشد” ۱ ؛
مےتوآنـد ؛آغــازِ سقوط بـــآشد ؛
از آغوش ِ امـن ِ خــدآ ُ دور شُدن از ردِّ نگـآهش. .
..وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُریدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذلِکَ سَبیلاً
…و مے گویند: ما به برخے ایمان می آوریم و به برخی کفر می ورزیم ، و مے خواهند میان آنها راهے پیش گیرند.
۱. امـآمـ علے ع : ایمان به قلـب ، به زبان و به عمل است.
اگر فقط دل پاک کافے بود، فقط مے‌گفت:
«آمنـــوا»
اینکه کنار «آمنـــوا» گفته:«آمَنُـــوا وَ عَمِلُوالصَّالِحـــات»
یعنی هم دلت پاک باشد،هم کارت.
منبع: +
