به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟!؟

بسم الله الرحمن الرحیم

فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ .آیه 17 سوره مبارکه سجده

هیچ کس نمی‏ داند چه پاداش هاى مهمى که مایه روشنى چشم هاست براى آن ها نهفته شده، این پاداش کارهائى است که انجام می دادند.

در حدیثى از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم : ما من حسنة الا و لها ثواب مبین فى القرآن ، الا صلوة اللیل ، فان الله عز اسمه لم یبین ثوابها لعظم خطرها، قال : فلا تعلم نفس ما اخفى لهم من قرة اعین : هیچ عمل نیکى نیست مگر اینکه ثواب روشنى در قرآن براى آن بیان شده مگر نماز شب که خداوند بزرگ ثواب آن را روشن نساخته به خاطر اهمیت آن ، لذا فرموده است : هیچکس نمیداند چه ثوابهائى که مایه روشنائى چشمان است براى آن ها نهفته شده است.

 

نمازم رو خواندم، حواسم هزار راه رفت، خواندم، حواسم نبود در محضر چه کسی ام....

17رکعت شبانه روز نماز می خوانم به چه کسالت و سستی حواسمون نیست...

یه وقتی یه تلنگری نیاز داریم بازهم فراموش میکنیم.تو این روزمرگی ها گم کردیم خودمون رو و باز حواسمون نیست که مسافریم.

یه در گرانبهایی که ارزشش اونقدریه که ما نمی تونیم درکش کنیم و خدای بزرگ هم بهمون نگفته اون نماز شبه.

قدری با پروردگار درد و دل کنیم نیمه های شب، قدری نه برای ثوابش نه از ترس عذابش به خاطر او، فقط و فقط برای خدا بخوانیم.

 

 

خدایا

می شود، این دلهایمان دیگر...

سند بخورد شش دانگ، به نام خودت؟

ارحم من راس ماله الرجاء و سلاحه البکاء: ترحم کن بر کسی که سرمایه اش امید به توست و اسلحه اش گریه است...

 و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین